توران شهریاری:
نگه کن به تاريخ پيشينيان
به آيينهي روشن باستان
به بگذشته ها، رفته ها، دورها
به سرچشمه روشن نورها
زن و مرد با هم برابر بدند
زنان کاردانان کشور بدند
بسي کار را زن بگرفتي به دست
که در آن نبوديش ضعف و شکست
چو مردان به نيروي دانشوري
بگرديد شايسته سروري
گهي گشت الهام بخش هنر
ز سر پنجه اش شد هنر جلوه گر
گهي رزمجو گه سياستمدار
گهي شد روان از پي کشت و کار
گهي جاي بگرفت بر پشت زين
که برخاست از مرد و زن آفرين
روز پنجم هرماه و ماه دوازدهم هر سال «اسفند» یا«سپندارمز» نام دارد. جشن اسفندگان برابر است با روز سپندارمزد از اسفندماه؛ ۲۹ بهمن ماه خورشیدی در گاهشماری امروز ایران.
ایرانیان از دیرباز این روز را روز زن و روز مادر می نامیدند.
ایرانیان از دیرباز این روز را روز زن و روز مادر می نامیدند.
در اين روز بانوان و دوشيزگان سروري میکرده اند و ديگر افراد خانواده به آنان پيشكش میدادند.
ابو ریحان بیرونی در کتاب ارزشمند «آثارالباقیه» با بر شمردن ویژگی های این جشن مینویسد: «اسفندارمز فرشته موکل بر زمین است و نیز بر زنهای عفیف رستگار و شوهردوست و خیرخواه ... در زمان گذشته این ماه به ویژه این روز عید زنان بوده است و در این عید مردان به زنان بخشش مینمودند و هنوز این رسم در اصفهان و دیگر شهرهای پهله (شهرهای ناحیه ی مرکز و غرب ایران) باقی مانده است».
ابو ریحان بیرونی در کتاب ارزشمند «آثارالباقیه» با بر شمردن ویژگی های این جشن مینویسد: «اسفندارمز فرشته موکل بر زمین است و نیز بر زنهای عفیف رستگار و شوهردوست و خیرخواه ... در زمان گذشته این ماه به ویژه این روز عید زنان بوده است و در این عید مردان به زنان بخشش مینمودند و هنوز این رسم در اصفهان و دیگر شهرهای پهله (شهرهای ناحیه ی مرکز و غرب ایران) باقی مانده است».
در جای دیگر آوردهاست که در این روز زنان بر تخت پادشاهی مینشستند و فرمان میراندند، و همه کارها نیز به دست مردان و پسران انجام میگرفت.
آخرین مطالب